Drimyopsis çiçekleri için saklanan bir ev bitkisi değildir: oldukça çirkinler. Büyük, parlak renkli yaprakları ilgi çekicidir. Ayrıca yetiştirme ve çoğaltma kolaylığı, uzun ömürlülüğü ve hemen hemen her koşula uyum sağlaması nedeniyle de sevilmektedir.
Açıklama
Drimiopsis, hem yaprak dökmeyen hem de yaprak döken bitkileri içeren otsu soğanlı uzun ömürlü bir cinstir. Kuşkonmaz ailesinin bir parçası olan Sümbül alt ailesine aittir. Vahşi doğada Afrika kıtasının güney ve doğusunda yetişir, bir yer örtücüdür. Dairelerde toplam yükseklik yarım metreyi geçmemelidir.
Ampul çoğunlukla dikdörtgen şeklindedir ve kahverengi pullarla kaplıdır. Boyunun yarısından daha azına kadar toprağa batar. Yapraklar dikdörtgen, kalın, sert, parlak, 20-30 cm uzunluğunda, bazen daha uzun, düzensiz kenarlıdır. Farklı türlerde saf yeşildir veya genellikle düzensiz şekilli, değişen boyutlarda koyu lekeler olan kaotik desenlerle kaplıdır. İlginç bir şekilde, desenin ortaya çıkması için yeterli ışık gereklidir. Ekim ayında neredeyse kaybolur ve sadece ilkbaharda yeniden ortaya çıkar.
Bitki vahşi doğada ilkbahar ve yaz aylarında çiçek açar, ancak ev koşullarında çok daha uzun sürer. Başak veya kist şeklindeki çiçek salkımlarındaki çiçekleri, alttakilerden başlayarak kademeli olarak açar. Bunlardan çok sayıda var, ancak boyutları sadece birkaç milimetre. Renklendirme mütevazı, açık renkli ve çeşitli tonlardadır. Kokusu hoştur, vadi zambağını andırır. Drymyopsis on yıla kadar yaşar ve yavaş büyür. Diğer birçok büyük yapraklı bitki gibi, çok fazla oksijen salgılayarak havayı iyi bir şekilde dezenfekte eder.
Bilinen iki düzine tür arasında sadece iki tanesi evde bulunabilir:
- Kirkii Drymyopsis (Kirkii). Ampul neredeyse yuvarlak bir şekle sahiptir. Yapraklar mızrak şeklinde, kösele gibi, uzun ve çok kısa saplıdır. Ana renk parlak marul, lekeler koyu yeşil ve yaprağın arka yüzünde grimsi bir belirti vardır. Pedinkül yaprakların üzerinde çıkıntı yapar. Çiçeklenme başak benzeri, soluk pembe çiçeklidir. Yapraklar kışın dökülmez, ancak yenileri de çıkmaz.
- Drymyopsis benekli (Maculata). Soğanlar dikdörtgen şeklinde, koyu yeşildir. Yapraklar kalp şeklinde, 12-15 cm’ye kadar uzar, yaklaşık aynı uzunluktaki yaprak sapları üzerinde dizilir. Renkleri yeşildir ve kış yaklaştıkça kaybolan daha koyu tonda benekleri vardır. Uyku döneminde bitki yapraklarını tamamen veya kısmen döker. Çiçek sapları uzun, hafif kıvrımlı ve çiçekleri sarımsıdır.
Her iki türün bakımı neredeyse ayırt edilemez.
Dikim ve bakım
Satın alınan bir bitkinin kısa sürede saksı değiştirilmesi yalnızca çok küçük bir kapta ise gereklidir. Genel olarak genç Drymopsisler her yıl dikim gerektirir, üç yıldan sonra daha seyrek yapılır. Her seferinde saksı boyutu birkaç santimetre daha büyük olacaktır. Ekim için en uygun zaman ilkbaharın ilk yarısıdır. Tencere düşük, geniş olmalıdır: kökler derinlikte zayıf büyür, ancak Drymyopsis çok sayıda darter oluşumuna eğilimlidir. Drenaj delikleri, küçük bir ince genişletilmiş kil veya kaba kum tabakası gibi zorunludur.
Toprak hafif, gevşek ve verimli olmalıdır; soğanlar için evrensel bir toprak satın alabilir veya yaprak ve çim toprağı, humus ve kumu eşit şekilde karıştırabilirsiniz. Biraz ezilmiş odun kömürü (tercihen huş kömürü) eklemek iyi bir fikirdir. Yeniden dikim sırasında mümkünse eski toprak kaldırılmalı; kuru soğan pulları da çıkarılmalı ve köklerin hasarlı kısımları kesilmelidir. Dikim sırasında soğanı boyunun yaklaşık 2/3’ü kadar gömün ve iyice sulayın.
Drymiopsis’e bakarken aşağıdaki koşulları yaratmaya çalışın:
- Aydınlatma parlak olmalıdır: bitkinin dekoratif etkisi esas olarak buna bağlıdır. Ancak yaz aylarında yaprakların yanmaması için bitki kavurucu ışınlardan korunmalıdır. Saksı ideal olarak kuzey hariç herhangi bir pencere pervazına yerleştirilmelidir, ancak yaz aylarında balkona da yerleştirilebilir.
- İlkbahar ve yaz aylarındasıcaklık normal oda sıcaklığı ile aynı olmalıdır, ancak sonbahar ortasında yaklaşık 15 dereceye düşürülmelidir. Havalandırma gereklidir, ancak güçlü cereyan olmamalıdır. 6…8 derecede çiçek ölebilir.
- Hava nemi kritik bir parametre değildir. Bitki normalde normal şehir koşullarına uyum sağlar, ancak yaprakları periyodik olarak bir püskürtücü ile püskürtmeye ve nemli bir bezle silmeye değer.
- Toprak nemi orta düzeydedir. İlkbahar ve yaz aylarında, üst tabaka kuruduğunda, hafif, yağmur suyu (ideal olarak yağmur suyu) ile sulayın. Sonbaharda daha az sıklıkta ve sadece kışın kök topunun kurumasını önlemek için sulayın. Sulama yaparken, soğanların üzerine su gelmesini önleyin.
- Beslenme. İlkbahar ve yaz aylarında, dryriopsis’i 2 haftada bir besleyin. En iyi formülasyonlar soğanlı veya kaktüs bitkileri için tasarlanmış olanlardır. Kış aylarında gübreleme yapmayın.
Sonbaharda yaprakların dökülüp dökülmediğine bakılmaksızın, kış boyunca saksıya gereksiz yere dokunulmaması tavsiye edilir. Muhtemelen kentsel bir ortamda en zor şey serin bir uyku dönemi yaratmaktır.
Yayılma
Drymyopsis, diğer soğanlı bitkiler gibi, yavru üretme yeteneğine sahip olduğundan, en basit çoğaltma yöntemi onları dikmekten ibarettir. Bu işlem genellikle yetişkin bitkinin ilkbaharda ekimiyle aynı zamana denk getirilir. Yavruları ayırmak her zaman kolay değildir; bıçak kullanılması gerekiyorsa dezenfekte edilmeli ve kesilen yerler kül veya otlarla örtülmelidir. Yavruları köklendirmek için en iyi alt tabaka, çim ve yaprak toprağı ile kaba kum karışımıdır. İnce bir şekilde dikin, kapları ışıkta ve sıcak tutun, periyodik olarak sulayın. Birkaç hafta içinde bebekler köklenmeye başlar, bir ay içinde kalıcı bir yere dikilirler.
Kirk’s Drymyopsis yaprak çelikleri ile de çoğaltılabilir. Yaprak yaklaşık 5 cm büyüklüğünde parçalara ayrılır ve oda sıcaklığında nemli kumda köklendirilir. Bazı hobiciler köklerini köklenme uyarıcısı eklenmiş suya almayı tercih ederler. Her durumda, sera koşulları (ısı, yüksek nem) gereklidir, yani çeliklerin bulunduğu kaplar torbalarla örtülür. Kökler bir ay kadar sonra ortaya çıkacaktır. Birkaç hafta sonra çelikler dikkatlice küçük saksılara alınabilir.
Tam yetişmiş fideler nadiren evde üretildiğinden tohumla çoğaltma nadiren kullanılır.
Olası sorunlar
Drymiopsis’in iddiasızlığına rağmen, uygun şekilde bakılmazsa sorunlar ortaya çıkabilir: her şeyden önce, bitki süs niteliklerini kaybedecek ve hatta ciddi durumlarda ölebilir. En sık karşılaşılan sorunlar aşağıdaki gibidir:
- İlkbahar ve yaz aylarında yaprak kaybı beslenme eksikliklerinden kaynaklanabilir;
- Işık eksikliği nedeniyle yaprak deseninin kaybı (sonbahar ve kış hariç);
- Özellikle düşük sıcaklıklarda toprağın aşırı sulanması nedeniyle yaprak saplarının ve soğanın kararması ve çürümesi;
- Yapraklardaki hafif lekeler güneş yanığını gösterir;
- Yaprak sarkması – topraktaki nem eksikliğinden.
Zararlılar bitkinin sık ziyaretçileri değildir; esas olarak uyuz ve örümcek akarıdır. Tek haşereler sabunlu su ile mekanik olarak uzaklaştırılabilir, aksi takdirde insektisit ve insekto-akarisitlerin uygulanması gerekir.
Drymopsis yetiştirmek zor değildir, ancak bu ihmal edilebilecekleri anlamına gelmez. Çiçek tüm koşullara uyum sağlayabilir, ancak parlak ışık ve ılımlı nemi sever. Dinlenme döneminde dryriopsis düşük hava sıcaklığına ihtiyaç duyar.
