Hydrangea grandiflora: Çeşit tanımı, dikim ve bakım

En popüler bahçe bitkileri, açık havada dikilen ve iç mekan bitkileri olarak vazolarda yetiştirilen çiçekli çalılardır. Ağaç benzeri süs ortancası Grandiflora, peyzaj tasarımında, çitlerde yaygın olarak kullanılır ve tek başına dikimlerde enfes görünür.

Çeşit tanımı

Hydrangea grandiflora, Alman seleksiyonundan 2-2,5 metre yüksekliğe ve 3 metreye kadar genişliğe ulaşan uzun bir çalıdır. Hızlı büyüyen bahçe bitkilerine aittir, yılda 25-30 cm oranında büyür. Hafif tüylü genç sürgünler yetişkinlikte tüysüzleşir. Kabuğun rengi kırmızıdan kahverengiye değişir, zaman geçtikçe ayrılma olur. Kök sistemi dallanmış ancak sığdır.

Yaprakları pürüzlü, eliptik şekilli ve büyüktür. Tepesi sivri, kenarları tırtıklıdır. Rengi koyu yeşildir ve sonbaharda neredeyse hiç değişmez. Küçük çiçekler 20-25 cm çapa kadar koni şeklinde salkım salkım dizilir ve büyüdükçe renkleri beyaz ve kremden pembe ve kırmızı-yeşile kadar değişir. Geç çiçeklenme dönemi ile karakterize edilir.

İpucu!

Çalıları kireçli topraklara dikmeyin.

Hydrangea Grandiflora dona karşı oldukça dayanıklıdır, kuraklığa veya doğrudan güneş ışığına tolerans göstermez. En iyi penumbrada ve orta ila yüksek asitlik seviyesine sahip hafif tınlı topraklarda ekilir. Cereyandan ve durgun sudan korkar. Çeşitlilik kentsel koşullara iyi adapte olmuş, kirliliğe ve hava kirliliğine karşı dayanıklıdır. Çeşitliliğin uzun ömürlülüğü, çalılar 40 yıla kadar büyür, hastalıklara ve zararlılara karşı dayanıklıdır. Ortanca Grandiflora’nın boyu bakım yoğunluğuna ve iklim koşullarına bağlıdır.

Dikim ve bakım

Tam büyüme ve adaptasyon için önerilen dikim kurallarına uyulmalıdır.

1. Kök sisteminin boyutu dikkate alınarak bir dikim çukuru kazılır, en dıştaki köklerden 20-40 cm daha geniş olmalıdır.
2. Deliğin dibine 10-15 cm’lik bir tabaka halinde genişletilmiş kil, kırma taş, küçük taşlar veya kırık tuğlalardan oluşan bir drenaj tabakası dökülür. Üzerine 1 ölçek humus, 1 ölçek kum, 2 ölçek torf ve 2 ölçek çim toprağından oluşan verimli bir karışım dökülür. İğne, üre, süperfosfat ve potasyum sülfat eklenmesi tavsiye edilir.
3. Kökler yayılır, toprakla örtülür ve sıkıştırılır. Kök boğazı toprakla aynı seviyede olmalıdır.
4. Çalı başına en az 15-20 litre olmak üzere bol miktarda klorsuz su ile sulayın. Bundan sonra, ortancalar nem eksikliğini kolayca tolere edebilse de, haftada bir sulayın.
5. Toprağı nemli tutmak için bitkinin etrafını torf, ağaç kabuğu, talaş veya çim kırpıntıları ile malçlayın.

Dikimde gübreleme yaparken, yaşamın ilk yılında gübreleme yapmak gerekli değildir. Daha sonra fideler organik bileşikler ve mineral gübrelerle gübrelenmelidir:

• Fermente edilmiş at, inek veya tavşan gübresi;
• tomurcuklanma döneminde süperfosfat, üre ve potasyum sülfat ile;
• halk ilaçları: soğan ve ısırgan otu infüzyonu, manganez.

İpucu!

Aşırı gübreleme çiçek salkımının hacim ve ağırlık olarak artmasına neden olur, bu da dalların kırılmasına yol açabilir.

Toprak düzenli olarak gevşetilmeli, ancak yüzey kök sisteminin zarar görmemesi için 5-10 cm’den fazla olmamalıdır.

Hydrangea paniculata Grandiflora donlardan korkmaz, ancak genç bitkilerin anaçlarının, özellikle yaşamın 1.-2. yılında izole edilmesi tavsiye edilir. Torf, kuru yapraklar, saman veya saman kullanın. Köklerin zarar görmemesi için tabaka 15 cm’den az olmamalıdır. Sandıklar çuval veya dokumasız malzeme ile kaplanmalıdır. Önerilen dikim ve bakım talimatlarına uyulduğu takdirde, Grandiflora özel bir yatırım veya masraf gerektirmez.

Yayılma

Ortancaları hızlı ve zahmetsizce yetiştirmek isteyenler için en iyi seçenek, bir kap içinde hazır bir fide satın almaktır. Çeşitli yayılma yöntemleri uygulanmaktadır.

1. Tohumla. Dost filizleri ve çeşit özelliklerinin korunmasını sağlamayan en çok zaman alan yöntem. Tohumlar verimli toprağa ekilir, bolca sulanır ve sera etkisi yaratmak için cam veya filmle kaplanır. Fideler daha sonra ayrı kaplarda filizlendirilebilir. 3-4 yıldan önce ekilemez.
2. Çelikler. Yaz ortasında, tomurcuklar açıldığında, genç sürgünlerden çelikler alınır. Her birinde en az 3 çift sağlıklı tomurcuk bulunmalıdır. Yaprakların yarısı çıkarılır, kesimlerin üst kısmındaki 1-2 tanesi sağlam bırakılır. Büyüme uyarıcısı içeren bir çözeltide 2-3 gün bekletilir ve 1:2 oranında kum ve turba (humus) içeren bir toprak karışımına ekilir. Bol sulamadan sonra, fideleri cam kavanozlarla örtün ve köklenmesi için karanlık, sıcak bir yere yerleştirin. Doğru nem içeriğini korumak için her gün bir püskürtücü ile püskürtülecektir. Bir sonraki yıla kadar kalıcı bir yere dikmeyin.
3. Çalı bölümü. Yıllar boyunca kanıtlanmış popüler ve güvenilir bir yöntem. Çalı, köklerine zarar vermemeye dikkat edilerek kazılır ve birkaç parçaya bölünür. Belirgin büyüme tomurcuklarının varlığı dikkate alınarak ayrılmalıdırlar. Kök sisteminin iki katı büyüklüğünde kazılan dikim çukurlarına kompost, turba, kum ve gübreden oluşan verimli bir karışım uygulanır. Prosedür ilkbaharda gerçekleştirilir. Kökler önceden kısaltılır.
4. Budama. Kesilen dallardaki alt yaprakları ve kabuğun bir kısmını çıkarın. Bir delik açın ve bir kıymık yerleştirin. Yere yatırın, sabitleyin ve üzerini toprakla örtün. Kazılan dal en az 15 cm derinlikte olmalıdır. Kök sistemi tamamen oluşup sertleştiğinde, sürgün bir kürekle çalıdan nazikçe ayrılır ve başka bir yere yeniden dikilir.

Yardım edin!

Kuru buketlerde kullanmak için Ortancalar çiçek açarken kesilir ve tamamen kuruyana kadar baş aşağı asılır. Çiçeklerin tonları, doğrudan güneş ışığına maruz kalmadıkları sürece korunur.

Yetişkin bir bitkiden aşılama yoluyla çoğaltma yöntemi kullanılarak, çalıya herhangi bir zarar vermeden bir sezonda 3-5 fide yetiştirilebilir.

Budama

Dalların ve çiçek salkımlarının oluşmaya devam edebilmesi için dallar düzenli olarak kesilmelidir. Önceden dezenfekte edilmiş keskin bir budama makası veya bahçe makası kullanın. Genç bitkiler 2-3 tomurcuk kısaltılmalıdır; yetişkinler mümkün olduğunca yere yakın, yüzeyden 15-20 cm kesilmelidir. Bu çalılar 1-2 yıl içinde iyileşecek ve tamamen çiçeklenmeye başlayacaktır. Çiçek salkımlarını zamanında çıkarın, böylece kış için güçlerini koruyacaklardır.

Hastalıklar, zararlılar ve bunların kontrolü

Birçok bahçe bitkisi gibi bu çeşit de hastalıklara karşı hassastır.

1. Toz halinde küf. Karakteristik bir işaret, yaprakların üst yüzeyinde zamanla koyulaşan, solan ve dökülen grimsi bir plaktır. Yaşamın ilk yılındaki sürgünler kızıl renkli lekeler geliştirecek ve giderek deforme olacaktır. Acil önlem alınmazsa, ekimler düşük sıcaklıklarda ölebilir. Tedavi için fungisitler kullanılır.
2. Gri çürük. Kahverengi lekeler olarak görülen en yaygın hastalık. Hastalık şiddetli yağmurlar sırasında hızla yayılır. Chistotle ve Fundazole ile tedavi gerçekleştirilir.
3. Beyaz çürüklük kökleri etkiler, bunun sonucunda çalılar gerekli beslenmeyi alamaz ve yavaş yavaş ölür. Phytosporin etkilidir.
4. Trakeomikoz solgunluğu (fusarium). Damar sistemini etkileyen mantar nedeniyle sararma başlar, çalılar solmaya ve ölmeye başlar. “Maxim”, “Fundazol”, “Trichomerdin”, “Fitosporin-M”, “Fitotsid” preparatlarını kullanın.
5. Septoriosis. Hastalık yayıldıkça birleşen düzensiz şekilli küçük kahverengi saçaklı lekelerin ortaya çıkmasıyla belirlenir. Bakır içeren preparatlarla püskürtme: bakır sülfat, bakır oksiklorür.
6. Kloroz. Enfeksiyöz olmayan hastalık demir eksikliğinin bir sonucu olarak ortaya çıkar ve yaprak renginde bir değişiklikle kendini gösterir: daha açık hale gelir ve damarlar karakteristik yeşil renkte kalır. Püskürtme “Agricol”, “Demir şelat”, “Antichlorosis”, “Ferrovit”, “Ferrylene”, “Micro Fe”, “Brexil” preparatları ile yapılır. Derin sevgi durumunda, çözelti çalıların etrafındaki toprağın üzerine dökülür.

Tüm ekim alanının istila edilmesini önlemek için hastalığın ilk belirtisinde mümkün olan en kısa sürede tedavi edin. Fungisitler, biyolojik antifungal bileşimler ve halk ilaçları kullanılmaktadır. Önleyici amaçla, dezenfekte etmek için manganez solüsyonu uygulayın.

İpucu:

Çiçeklenme sırasında kimyasallar kullanılmamalıdır.

Plantasyona zarar verebilecek zararlılar arasında en yaygın olanlarıdır:

• Salyangozlar;
• Yaprak bitleri;
• Örümcek akarı;
• Böcekler;
• Tahtakuruları;
• yaprak zararlıları;
• yaprak zararlıları;
• Böcekler;
• nematodlar.

Kontrol yöntemleri arasında büyük böceklerin elle toplanması ve bölgeye tuzaklar yerleştirilmesi yer almaktadır. Kimyasallarla tedavi edin ve halk ilaçları kullanın. Böcek öldürücüler arasında en etkili olanlar belirtilmiştir:

• “Akarin;
• “Actara”;
• “Antilin”;
• “Zubr”;
• “Iskra”;
• “Comandor”;
• “Tanrek”.

Önleyici amaçlar için Bordeaux sıvısı, tütün infüzyonu, kimyasal ve biyolojik bileşimlerle tedavi edin. Azot içeren gübreler ilkbaharda, potasyum-fosforlu olanlar yazın, fosforlu olanlar sonbaharda püskürtülür. Baskı veya yenilginin ilk belirtilerinde, toprağın kalitesini, nem içeriğini kontrol etmeye değer. Bitkilerin doğrudan güneş ışığından korunması tavsiye edilir. Eğer bu mümkün değilse, sıcak havalarda serpin.