Cezayir menekşesi narin, güzel ve son derece dayanıklı bir çiçek olarak tanımlanabilir. Bu bitkinin birçok kullanım alanı vardır: sorunlu alanları örtmek (örneğin ağaç gölgeliklerinin altında), yamaçlara dikmek, toprağı erozyondan ve aşınmadan korumak ve asılı bir önbellekte yetiştirmek.
Açıklama
Çok yıllık Vinca, Cuthaceae familyasına ait tırmanıcı bir yarı çalıdır. Dik gövdesi parlak, koyu yeşil yapraklara sahiptir. Bazı çeşitlerin krem rengi yamaları veya kenarlıkları vardır.
Çiçekler tek başına, büyük, pembe, mor veya kremsi beyazdır. Şekli uzun bir tüp üzerindeki huniyi andırır. Toplu çiçeklenme Mayıs ayında başlar, tek tek çiçekler yaz boyunca çalı üzerinde kalır. Çiçek salkımları öldükten sonra, yerlerini silindirik yaprakçıklarda saklı tohumlar alır.
Doğada 12 çeşit Cezayir menekşesi bulunmaktadır. Bahçecilikte en popüler olan iki tanesi:
- Büyük. Boyu 40 cm’ye kadar olan büyük bir yarı çalı. Yapraklar masiftir, 10 cm uzunluğundadır, yaprak dökmez, göze çarpan bir parlaklığa sahiptir. Çiçekler 4 cm çapa kadar, mor veya yumuşak mavi renklidir. Bu tür soğuk kışlara tahammül edemez ve ek barınağa ihtiyaç duyar;
- Küçük. Yoğun bir sürgün tabakası ile zemini kaplayan sürünen bir yarı çalı. Sadece uzun dik çiçek salkımları yerden yükselir. Nisan veya Mayıs aylarında, yapraklar büyümeye başlamadan hemen önce ortaya çıkarlar. Çiçekler mor, menekşeye yakın renktedir.
Daha daönemlisi
, Cezayir menekşesi şartlı zehirli bir bitkidir. Mukoza zarlarıyla temas etmesi yanıklara neden olabilir ve yutulması halinde zehirlenme belirtileri (bulantı, kusma, dışkı düzensizlikleri) ortaya çıkacaktır.
Dikim ve bakım
Bitki çok az dikkat gerektirir. En önemli iki bakım kuralı sulama ve düzenli gübrelemedir.
Saksı değişimi ve toprak seçimi
Toprağın asitliği için herhangi bir gereklilik yoktur. Gevşek topraklı ve iyi drenajlı herhangi bir alan yeterli olacaktır. Çalı gerektiği gibi saksı değiştirildiğinde iyi uyum sağlar ve hızla sürgün vermeye başlar. Bu işlem en iyi büyüme mevsimi başlamadan önce, ilkbaharın başlarında yapılır. İhtiyaç yaz aylarında ortaya çıkarsa, yağmurlu, bulutlu bir günü beklemek en iyisidir.
Işık rejimi
Bitki güneş ışığına ihtiyaç duymaz, bu nedenle ağaç taçlarının altında ve büyük çalıların kök bölgelerinde ve yamaçlarda yetişebilir. Yeterli sulama ile çalı kavurucu güneşten veya sıcaktan korkmayacaktır.
Nem
Nem oranı düşerse yaprakların uçları kuruyacaktır. Çalı dekoratif değerini kaybeder. Bu sorunu önlemek için sıcak dönemlerde günlük olarak serpmek yeterlidir.
Sulama
Yaz aylarında toprak kurudukça ve 2-3 gün arayla sulayın. Su, toprağın derinliklerine ulaşacak şekilde büyük miktarlarda sağlanmalıdır. Fazla nemin dışarı çıkmasını sağlamak için iyi bir drenaj sisteminin sağlanması önemlidir.
Dikkat
! İlk yıllarındaki genç bitkiler, toprak yüzeyinden nemin buharlaşmasını azaltmak için malçlanmalıdır. Sulama sıklığı daha sonra haftada bire düşürülmelidir.
Gübreleme
Düzenli gübreleme, gür ve bol çiçeklenmenin temelidir. Gübreler uygundur:
- Kompost, ayda bir humus infüzyonu;
- Azotlu gübreler – ayda bir kez, özellikle yeşillik büyümesi sırasında önemlidir;
- Mineral gübrenin sezonda iki kez karıştırılması.
Farklı gübre türleri arasındaki aralık iki haftadır.
Budama
Sürgünlerin kalınlaşmasını, gençleşmesini ve çalıların daha iyi büyümesini önlemek gerekir. Budama iki aşamada yapılır:
- İlkbaharda, özsu oluşmaya başlamadan önce – taçlar oluşur ve canlı sürgünler kısalır. Bu budama tomurcuk oluşumunu ve gür çiçeklenmeyi teşvik eder;
- Çiçeklenmeden sonra yaz sonu ve sonbaharda – tüm ölü odunları temizleyin.
Tüm büyüme mevsimi boyunca, deniz salyangozunun dalları gür, hacimli bir çalı oluşturmak için budanabilir. Hem yetişkin hem de genç bitkiler budanabilir.
Kış hazırlığı
Küçük deniz salyangozu türünün özel bir hazırlığa ihtiyacı yoktur; kar örtüsü altında en soğuk kışları bile kolayca atlatabilir. Büyük ve Alacalı türlere dikkat edilmelidir. Öncelikle budanmalı ve kurumuş dallarından arındırılmalıdır. Ardından, üzerlerini lapa fıstığı veya dökülen yapraklarla örtün. Üstüne birkaç kat yün koyun. Örtü, kar zeminden tamamen eridikten sonra kaldırılabilir.
Yayılma:
Cezayir menekşesi ağacını çoğaltmanın dört yolu vardır:
- Tohumla. En çok zaman alan ve zaman harcayan yöntem. Dikim malzemesinin toplanması sonbaharda yapılmalıdır, tüm tohumlar manganez ile muamele edilir ve örtü altında bir kaba ekilir. Fideleri 3-4 gerçek yaprak ortaya çıktıktan sonra dikin. Genç bitkiler bir sonraki yaz açık toprağa ekilebilir, ancak bir yıl sonrasına kadar çiçek açmayacaklardır;
- Yetişkin bir çalıyı bölerek. Çalıyı kazın ve topraktan çıkarın. Anacı, her biri en az bir uykuda tomurcuk içeren birkaç parçaya dikkatlice elle bölün. Çelikleri yeni deliklere dikin, taze sürgünler çıkana kadar bolca sulayın;
- Aşılama ile. İlkbaharda, ana çalının yanında 30 cm derinliğe kadar bir hendek kazın. Sürünen Cezayir menekşesi filizini hendeğe yerleştirin ve sabitleyin. İki ay sonra, sürgün kazılabilir ve yetişkin bitkiden ayrılabilir. Yeni bir yere saklayın ve köklenene kadar bolca sulayın;
- Kesimlerle. Büyüme mevsimi boyunca, 15-20 cm uzunluğundaki üst sürgünleri kesin. Uzunluklarının ¾’ü kadar su veya ıslak kum içine yerleştirin. Köklerin gelişmesini bekleyin (yaklaşık bir ay) ve ardından toprağa ekin.
Yardım edin!
Yetişkin bir çalının rizomunu bölmek için en iyi zaman, genç saplı sürgünler oluşmadan öncedir.
Olası sorunlar
Başlıca sorunlar, temel bakım kurallarına uyulmamasından kaynaklanmaktadır:
- Yapraklarda sararma ve dökülme – düzensiz veya çok az sulama ile;
- Çiçeklenme eksikliği – gübre eksikliği veya uzun süreli sıcaklık düşüşü ile;
- Yeşillik oluşur ancak çiçek açmaz – toprağa çok fazla azot eklenmiştir. Bu tür gübrelemeyi şimdilik durdurmakta fayda var;
- Yaprak uçlarının kuruması ve açılmamış tomurcukların düşmesi – bitkinin ilaçlanmaya ve daha fazla sulamaya ihtiyacı vardır, hava ve toprak çok kuru hale gelmiştir;
- Bahar aylarında solma – tomurcuk ve yaprakların oluşması için nem eksikliğinin işareti.
Deniz salyangozlarını etkileyen hastalıklar arasında mantar hastalıkları en tehlikeli olanlarıdır:
- Toz halinde küf – çok fazla nem ve sıcaklık düşüşü ile ortaya çıkar;
- Kök çürümesi – drenajı zayıf ve uzun süreli nem durgunluğu olan bir alana ekimden kaynaklanır.
Her iki durumda da normal bir sulama rejimi, ölü sürgünlerin uzaklaştırılması ve aşırı durumlarda tüm çalının yok edilmesi gereklidir.
Sık görülen zararlılar:
- Yaprak bitleri. Böcek kolonileri sürgünlerin uçlarında ve tomurcuklarda açıkça görülebilir. Cezayir menekşesinin yaprakları bodurlaşır ve çiçekleri çirkinleşir. Yaprak bitleri ısırgan otu veya pelin otu infüzyonları ve Decis veya Fytoverm ile kontrol edilebilir;
- Skrofula. Yapraklar ve sürgünler üzerinde sonunda sararacak olan yapışkan lekeler ile kolayca tanınabilir. Bitki solar, yaprakları ve çiçekleri yavaş yavaş dökülür. Bir halk ilacı, bitkiye sabun-alkol çözeltisi püskürtmektir. Endüstriyel insektisitler arasında Fytoverm, Fufanon ve Actellic bulunmaktadır.
Cezayir menekşesi, bakımı kolay ve az toprak gerektiren, güzel çiçek açan, tırmanıcı bir çalıdır. Düzenli sulama, programlı gübreleme ve haşere ve mantar hastalıklarına karşı kontrol, bol çiçek açmalarını sağlamak için yeterlidir.
