Son zamanlarda, çeşitli domates çeşitleri arasında, nervürlü olarak adlandırılan çeşitler ayrı bir grup haline gelmiştir. Bazı bahçıvanlar bunları kullanmak için çok uygun bulmazlar, ancak diğerleri, özellikle bu çeşitlerin çoğu oldukça iyi bir tada sahip olduğundan ve şekilleri şenlik masasını süslemelerine izin verdiğinden, onları arazilerinde yetiştirmekten mutluluk duyarlar. Nervürlü meyveye sahip nispeten yeni bir domates olan Abruzzo, 2019 yılında “Aelita” firmasının başvurusu üzerine Rusya Federasyonu Devlet Siciline kaydedilmiştir.
Açıklama
Abruzzo, belirsiz çeşitlerin tipik bir temsilcisidir: çalı yüksekliği neredeyse iki metre olabilir. Esas olarak seralarda yetiştirilir, ancak çeşidin yaratıcıları bölgeye bağlı olarak açık zemin için de önermektedir. Devlet Sicili, Kuzey’den Aşağı Volga bölgesine, Urallar, Sibirya ve Uzak Doğu’ya kadar ülke genelinde ekilmesine izin vermektedir.
Abruzzo erken olgunlaşan (tam filizlenmeden ilk domateslerin olgunlaşmasına kadar yaklaşık 3,5 ay sürer) ve ana amacı itibariyle bir salata çeşidi olarak kabul edilir. İlk olgun domatesler yaz ortasında olgunlaşır. Armut şeklindedirler ve özellikle serin iklimlerde ve korumasız topraklarda yetiştirildiklerinde önemli ölçüde kaburgalıdırlar. Tohum kabuklarında 4 ila 6 odacık ve birkaç küçük tohum bulunur. Ortalama meyve 250 g ağırlığındadır; yarım kilogramın üzerinde devler tanımlanmıştır. Olgunlaşmamış domatesler açık yeşil renktedir ve sapında koyu bir leke bulunur. Olgun meyveler kırmızı, parlak, etli ve ince kabukludur. Tadı ekşi-tatlıdır, iyi olarak değerlendirilmiştir ve aroması güçlüdür. Verim serada ortalama 11 kg/m2, açık arazide ise biraz daha azdır. Meyve verme üç aya kadar sürebilir.
Domatesler taze olarak tüketilmelerinin yanı sıra meyve suyu, salça ve çeşitli soslar yapmak için de uygundur; kavanozlarda bütün meyve konservesi yapmak mümkün değildir. Erken olgunlaşan Abruzzo fitoftoradan ‘kaçmayı’ başarır, ancak çalılar sonbahara bırakılırsa, bu hastalığın olası görünümüne dikkat edin. Diğer hastalıklara karşı direnç yüksek olarak derecelendirilmiştir.
Çeşitliliğin artıları ve eksileri
Ülkede Abruzzo domatesi yetiştiriciliği resmi tescilinden önce başladığından, amatör bahçıvanlar bunun çok iyi bir çeşit olduğuna dair güçlü bir görüş oluşturmuşlardır. Örneğin, özel forumlarda, iyi bilinen Tomavak, Sto Pudov, Puzata Khata vb. çeşitlerle birlikte sıralanır. Bazı bahçıvanlar, domatesin yaratıcılarının lezzet özelliklerini tanımlarken mütevazı olduklarını ve mükemmel olarak değerlendirdiklerini söylüyor. Serada metrekare başına 20 kg’dan fazla meyve alındığına dair raporlar var. Genel olarak, çeşitliliğin avantajları şunlardır:
- çok iyi bir zevk;
- Katı verim;
- hastalıklara karşı yüksek direnç;
- büyük meyvelerin orijinal formu;
- Erken olgunluk ve uzun süreli meyve verme;
- iyi raf ömrü.
Dezavantajları arasında sadece çeşitliliğin göreceli kaprisliliğine işaret etti: ekimi zorunlu çalı oluşumu ve sapların sistematik olarak bağlanmasını gerektirir.
Büyüyen özellikler
Domates Abruzzo yeni başlayan bahçıvanlar için tavsiye edilmez, ancak “tecrübeli” amatörler yetiştirmenin zor olduğunu düşünmezler: sıradan bir indeterminant. Tohumlar, toprağa ekilmelerinden 2 ay önce fideler için ekilir, fidelere her zamanki gibi dikkat edin. Tercih edilen çalı oluşum şemasına (1 veya 2 sap) bağlı olarak metrekare başına 3-4 bitki dikin. Sistematik palyaçoluk esastır. Yüksek verim nedeniyle bağlama için sağlam kazıklar gereklidir.
Meyve olgunlaşana kadar sulama normaldir, daha sonra sulama keskin bir şekilde azaltılır ve yağmurlu havalarda tamamen kaldırılır. Karmaşık bir gübre ile 3-4 standart gübreleme yapılır. Yeşil domatesler odada olgunlaşabilse de, çalıların üzerinde tamamen olgunlaşmalarına izin vermek tercih edilir: bu durumda tadı çok daha iyidir.
Abruzzo domatesi, yüksek verimi ve oldukça lezzetli meyvelerinin ilginç şekli ile benzerleri arasında öne çıkmaktadır. Hemen hemen her bölgede yetiştirilebilir, ancak bakımı için bazı temel beceriler gerektirir.
